Laagje voor laagje

Een koffieboon is dus de pit van een vruchtje, de koffiebes, die in trosjes aan de koffieplant groeit. De koffieboon zit in verschillende laagjes ingepakt in het besje. Een rijpe koffiebes heeft een prachtig rode schil. Als je die eraf zou peuteren, kom je bij het vruchtvlees en daarna bij een gelatineachtige pectinelaag. Om bij de twee koffiebonen te komen moet je eerst nog de zogeheten hoornschil en een dun zilvervliesje afpellen. 

Oogsten, handmatige voor hoge kwaliteit

Meestal is er maar één oogstperiode per jaar en dan moet er hard worden gewerkt. De bessen worden geplukt of gerist. Koffie van hoge kwaliteit wordt met de hand geplukt. De plukkers laten de groene bessen hangen tot ze rijp zijn. Het kan soms weken duren tot alle bessen geplukt zijn.

Rissen of strippen gaat een stuk sneller. Met een soort kam worden de bessen van de takken gekamd. Maar daarbij komen ook groene bessen mee, die er dan met de hand uitgehaald kunnen worden. Mechanisch plukken gebeurt natuurlijk ook, maar dat kan alleen op plantages die zich over grote vlakten uitstrekken, anders lukt het niet om overal met de machines te komen.

De boon uit de bes

Hoe de bonen vervolgens uit de bessen worden gehaald, bepaalt deels het aroma en het karakter van de koffie die jij drinkt. De gemakkelijkste en snelste methode om de boon van zijn laagjes te ontdoen, is de zogenaamde droge, ‘sun dried’ of ‘natural coffee’ methode.

Bij de natte of ‘washed coffee’ methode worden de bessen eerst gewassen en geweekt en daarna gedroogd. Meestal krijgt Arabica koffie een natte behandeling, terwijl Robusta droog wordt behandeld. Over het algemeen levert de natte methode een hogere kwaliteit koffie op.